Dit jaar had ik maar liefst vier weken zomervakantie. Vier! Ik keek er naar uit en toen het eenmaal was begonnen keek ik naar het lijstje van dingen die ik in die weken wilde doen. Dat moest lukken! Geen te grootse plannen en nu er dit jaar geen vakantie-buiten-de-deur gepland was (want corona) lagen er vier relatief lege weken voor me. En toen knipperde ik met m’n ogen en waren de vier weken voorbij. En was er nog niet de helft van het leuks wat ik bedacht had in de praktijk gebracht. What the hell happened?
Is het weer zo’n gevalletje ‘life gets in the way’? Ja, ook. Een niet te best slapende baby geeft je overdag niet al te luxueus veel energie om veel dingen te doen. De vier kinderen van mijn lief vlogen in en uit met vlagen en dat houdt je ook lekker bezig. De genoemde baby is overigens ook best een handenbinder en als je bedenkt dat je nog even X, Y en Z gaat doen voor ze uitgedut is overdag, kan je erop rekenen dat ze max een half uurtje slaapt. En thuis blijven is lekker, maar er zit ook het risico in van gewoon de gewone dingen blijven doen. En daarmee werden vier weken vakantie eigenlijk een heel laaaaaang gerekt weekend waarin je nét niet uitrust voor het allemaal weer van voren af aan begint.
Was er dan niks fijns? Zeker wel. Je kan in de avond eens wat langer op blijven en wijn drinken, want de dag erna is geen werkdag én niet één van de weinige vrije dagen in de week waarin je van alles moet en/of wilt. Überhaupt niet zo op de klok hoeven leven is heerlijk; dat zou ik wel meer willen doen (*insert blog idee). Geen energievretende werkperikelen, maar met steeds een beetje meer afstand op je werk reflecteren is ook prettig en dat lukt tijdens gewone weken niet zo.
(Lees na de foto verder)
Veel buiten zijn, beestjes kijken, wandelen, fietsen (ja, haha, fietsen, ik lach mezelf ook uit!) en zelfs in de zon kunnen zitten met een boekje (zolang de genoemde handenbinder het toe laat 😉 ) is ook een luxe. Uitgebreid koken is tot ieders verbazing waaronder de mijne nog steeds ontspannend voor me. Dan is het fijn dat het niet snel snel tussendoor moet, maar je je kan storten op recepten zoeken en ingrediënten sprokkelen, naast dat uitgebreide koken. Klinkt allemaal best wel vakantie-achtig he? En toch had ik richting het einde van de vier weken het idee dat ik nóg wel vier weken vrij kon hebben. Sterker nog: dat ik ze eigenlijk nodig had om alsnog het geplande leuks en ontspannende te kunnen doen.
Een collega van me verwoordde het uitstekend. Ze zei “ja, maar jij kan een jaar vrij zijn zonder je te vervelen”. En ik denk dat dat klopt. Maar een jaar vrij zijn zit er nou eenmaal niet in. Dan gets life pas echt in the way en er moet nou eenmaal gewerkt worden, want iets met brood op de plank en zo. En dat is ook prima.
De uitdaging is dan dus eigenlijk ook om zoveel mogelijk vakantie in je gewone dagen te duwen. Want wachten met genieten, ontspannen, of noem het zelfs léven? Dat kan je maar beter niet pas doen als je vakantie hebt en/of met pensioen bent. Wie weet hoe het leven loopt namelijk, dat zien we ook dagelijks om ons heen. Het hoeft heus niet dag in dag uit spectaculair genieten te worden. Maar het lijkt me wel een uitdaging te kijken hoe ik zoveel mogelijk vakantiegevoel kan creëren naast of zo je wilt zelfs IN het gewone dagelijkse bestaan.
En hoewel ik dacht dat ik in die vier weken niet was bijgekomen…. Ik kreeg er op m’n eerste werkdag op ontspannen wijze een scherpe volzin van jewelste uit. Zo een waardoor mijn leidinggevende fijntjes opmerkte ‘dat ik misschien wel meer uitgerust was dan ik zelf dacht’. En ik denk dat ze gelijk had. Zo spectaculair hoeft het allemaal dus niet, om toch onderweg extra energie op te doen.
En om dat vol te houden ga ik vakantie houden, iedere dag, al is het maar een beetje.
Doe je mee?
Meer lezen? Leuk! Klik vooral eens hier 🙂
Geef een reactie