Ik zie de laatste tijd discussies ontstaan over het feit dat – met name vervuilende – bedrijven flink in het onderwijs investeren of onderzoeken sponsoren. Al wat ouder is de discussie of bedrijven zich mogen bemoeien met lesmateriaal. Is dat niet een soort verkapte reclame? Of worden de tere kinderzieltjes niet te veel beïnvloed als iemand in een gastles voor eigen parochie aan het preken is?
De invloed van bedrijven in het onderwijs is van alle tijden. In de tijd dat schoolplaten nog veel gebruikt werden, waren bedrijven er als de kippen bij om een zelf uitgegeven schoolplaat onder scholen te verspreiden. Zo zijn er in onze collectie platen van Unilever met uitleg hoe de spinazie van het veld tot in diepvriesverpakking in de supermarkt geraakt en hoe margarine gemaakt wordt. Ook bedrijven als DAF, de ANWB (“Kijk goed uit bij het oversteken”), Esso, de KLM en de Rijkspostspaarbank/Postgiro waren actief in het verspreiden van schoolplaten.
Hier zien we een informatieve plaat van Prodent tandpasta over tanden en hoe deze te poetsen, met Prodent uiteraard. Hij komt uit de tijd dat op lagere scholen de schooltandarts nog langs kwam.
Stefanie kocht deze plaat om in haar nieuwe huis op te hangen. Daar was in de jaren ’60 en ’70 een tandartspraktijk gevestigd.
Een gezond en sterk gebit… is een waardevol bezit – uitgave Prodenta, 1969
Geef een reactie